Een van de meest gestelde vragen over microdosing gaat over de risico’s: ‘is microdosing veilig?’ Met andere woorden, gebruikers willen weten welke risico’s ze nemen. Met name door berichten over LSD en magische paddestoelen, over psychoses en acute schizofrenie of flashbacks gaan er allerlei spookverhalen rond. Dat is jammer, omdat het psychedelica onterecht een slechte reputatie geeft. De verhalen dateren uit de jaren ’60, en lijken het resultaat van de strenge ‘war on drugs’ uit die tijd.
De risico’s van psychedelica in hoge doseringen zijn goed bestudeerd en uitgebreid gedocumenteerd. Daaruit blijkt, onder andere, dat psychedelica behoren tot de veiligste keuzes binnen het ‘drugs-spectrum’. Ze blijken zelfs veiliger dan wiet, alcohol en MDMA.
Het is vervolgens aannemelijk om er vanuit te gaan dat microdosing -gebruik van een kleine hoeveelheid psychedelica- vervolgens nog minder risico kent. Toch is die aanname helaas niet juist. Er gelden namelijk wel degelijk risico’s. Die zijn misschien niet direct fysiologisch van aard, maar er wordt wel steeds meer klinisch onderzoek naar gedaan. We moeten het voorlopig doen met wat we weten over hogere doseringen en de bijwerkingen, net als eventuele contra-indicaties die blijken uit experimenteel gebruik.
Waar te beginnen? De belangrijkste risico’s van microdosing
Onderzoek door Dr. James Fadiman en Sophia Korb beschrijft 1850 rapporten van microdosers uit 59 landen. Van al die rapporten beschrijven er slechts 75 een niet-positieve ervaring. Dat is minder dan 4% op het totaal. Uit de rapporten wordt goed duidelijk welke potentiële risico’s er gelden en hoe gebruikers die risico’s kunnen beperken. De onderzoekers concluderen daarnaast dat het gebruik veilig lijkt voor de overgrote meerderheid van gebruikers.
Het blijkt dat de risico’s van microdosing sterk afhangen van de specifieke situatie, de persoon en het gebruikte product. Daarom lijkt het verstandig om aan de hand van een aantal best-practices te gebruiken. Dat voorkomt onnodige risico’s. Bij twijfel is het bovendien verstandig om een medisch professional of een arts te raadplegen.
De meest bekende risico’s van microdosing zijn:
Opvallend genoeg rapporteerde in het volledige onderzoek door Fadiman niemand een geval van psychose door microdosing. Dat is namelijk wel een risico bij het gebruik van hogere doseringen. Houd er rekening mee dat het feit dat niemand dit heeft gerapporteerd niet betekent dat het niet ook bij microdoseringen voor zou kunnen komen.
Minder bekende risico’s van microdosing
Visuele effecten bij wie kleurenblind is
De rapportages die Fadiman verzamelde beschrijven bij mensen met kleurenblindheid dat ze in sommige gevallen visuele effecten zagen. Sommige van de beelden of kleuren die ze dagen hielden zelfs dagenlang aan. Niet iedereen met kleurenblindheid ervaarde dit, maar het komt voor.
Verergering van hartproblemen
Er werd al eerder geschreven over effecten van microdoseringen LSD of psilocybine voor mensen met bestaande hartproblemen. Dr. Kelan Thomas beschreef in 2022 hoe bijvoorbeeld het gebruik van fenfluramine bij dagelijks gebruik tot aanvullende problemen kon leiden.
Fenfluramine bind met dezelfde receptoren in het brein als LSD en psilocybine. Toch is de hoeveelheid bij microdosing vele malen kleiner. Er lijkt meer onderzoek nodig om vast te stellen of deze effecten ook gelden voor het gebruik van LSD of psilocybine op basis van microdoseringen.
Microdosering-experts zoals Fadiman concluderen voorlopig dat 10-weeks gebruik van microdosing met 4 weken pauze daarna waarschijnlijk veilig is voor iedereen met hartklachten. Tegelijkertijd is het daarmee voor die groep belangrijk om de microdoseringen niet dagelijks te gebruiken. Bovendien is het verstandig om bij bestaande hartproblemen de vinger aan de pols te houden.
Tinnitus
Mensen die al last hadden van tinnitus gaven in het onderzoek aan dat de klachten verergerden als ze microdoseerden. Bij niemand loste het de tinnitus op. In andere gevallen bleven de klachten hetzelfde.
Wanneer moet je niet microdosen?
Ten slotte kan microdosering bij hen met sociale angsten leiden tot verergering van die klachten. Anderen ervaren juist dat de klachten afnemen, maar het is belangrijk om hier voorzichtig mee te zijn en een therapeut of huisarts om meer informatie te vragen.
Let op: het volledige spectrum van potentiële risico’s van microdosing bij mentale of fysieke klachten is nog niet helemaal duidelijk.
Wat weten we over veilig gebruik van microdoseringen?
Maar, zijn dit definitieve conclusies die niet meer zullen wijzigen? Dat denken we natuurlijk niet. De effecten op de lange termijn zijn nog lang niet duidelijk. Dr. James Fadiman beschrijft in zijn onderzoek daarom dat de voordelen van microdosing de risico’s op dit moment sterk overtreffen. Maar, dat niet alle mogelijke risico’s en nadelen bekend zijn, dus dat het belangrijk is om daar voorzichtig mee te blijven.
Om schadelijke effecten te voorkomen of beperken
Microdosing in combinatie met medicijnen
Een andere veel gestelde vraag is of je kunt microdosen in combinatie met het gebruik van medicijnen en supplementen. Dr. James Fadiman en Sophia Korb hebben een lijst met medicatie en supplementen (LINK artikel Kun je microdosing veilig combineren met medicijnen of supplementen?) opgesteld, waarvan nog niet is gerapporteerd dat dit tot problemen leidt.
De lijst is gebaseerd op onderzoek op de lange termijn, met honderden deelnemers over heel de wereld. Zij microdosen met LSD, 1P-LSD en psilocybine. Let op: dit garandeert niet dat je microdosen en jouw medicatie of supplementen veilig kunt combineren, dus wees daar verantwoordelijk in en blijf voorzichtig.
Voor sommigen werkt microdoseren beter dan het gebruik van andere medicijnen. Maar, doe dit altijd in overleg met jouw huisarts of een andere medisch specialist.
Wat zeggen experts over de risico’s van microdosing?
David Presti is professor Neurobiologie aan de universiteit van Californië in Berkeley. Hij is expert in de effecten van drugs op het brein en stelt dat microdosing veel veiliger is dan het gebruik van antidepressiva.
James Rucker is een psychiater verbonden aan het King’s College in Londen en roept op om psychedelica opnieuw te beoordelen, om ze beter te onderzoeken en beschikbaar te maken voor meer onderzoekers. Tegelijkertijd is hij voorzichtig, want: “als je kijkt naar de medische kant van microdosing weten we nog heel weinig, we kennen de effecten op de lange termijn nog niet.”
Het anekdotisch bewijs groeit en geeft een goede basis om het gebruik en het verlagen van de risico’s beter te begrijpen. Tegelijkertijd is er meer wetenschappelijk onderzoek naar microdosing nodig. Fadiman denkt dat dit snel zal volgen: “Zolang we steeds vinden dat microdosing meer voordelen oplevert dan dat het risico’s kent komt er meer druk van de medische wereld, waardoor we het waarschijnlijk op meer verschillende manieren zullen inzetten en onderzoeken.”