“Ik probeerde microdosing voor meer focus”

Zorgt een microdosis van de werkende stof in truffels écht voor meer focus & creativiteit?

Kleine dosis psychedelica

‘Microdoseren betekent dat je een kleine dosis psychedelica neemt om je productiviteit, creativiteit of persoonlijke groei te stimuleren. Omdat je slechts een fractie van een normale dosis inneemt, zal je geen extreme ‘trippy’ effecten of hallucinaties ervaren. De effecten op je creatieve output, intellectuele capaciteit en algemene welzijn kunnen echter aanzienlijk zijn.

Veel mensen die microdoseren hebben opgenomen in hun professionele routine, rapporteren een over het algemeen beter humeur, hoger bewustzijn, meer focus, betere workflow en een toename van creativiteit en productiviteit,’ zo meldt Microdose Pro, waar ik mijn microdosis-pakketje vandaan heb. Je snapt misschien waarom ik zo nieuwsgierig ben geraakt. Want een toegenomen creativiteit, intellectuele capaciteit en algemeen welzijn, tja, wie wil dat nu niet?

Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ook best spannend op het moment dat ik mijn eerste dosis neem. Hallo, ik ben gewoon aan het werk. Mijn normale recept voor genoeg focus en creativiteit is een kop groene thee en een gezellig muziekje. Een dosis truffels, die vooruit – ‘micro’ is – , is toch wel even een heul ander verhaal.

Silicon Valley

Als ik tegen een vriendin begin over het microdosis experiment dat ik ben begonnen, geeft ze aan dat ze er vaker van heeft gehoord. En ze is niet de enige. Waar je waarschijnlijk een aantal jaar terug werd met rare ogen werd aangekeken, zijn er steeds meer mensen die het op een microdoseren zetten. Waar dat toch vandaan komt?

Het fenomeen waaide een paar jaar geleden over uit Silicon Valley, waar het eten van een piepklein beetje psychedelica wordt gezien als lifehack voor op de werkvloer.

Fabels of feiten?

Nu klinkt het natuurlijk veelbelovend en wil ik uiteraard eerst zien en dan geloven, maar eist mijn journalistieke achtergrond ook dat ik me verder verdiep in de materie. Waar komen die mooie claims vandaan? En zijn er eigenlijk veel onderzoeken gedaan naar microdoses?

In Nederland is er bijvoorbeeld niet lang geleden een onderzoek gedaan door de Universiteit Leiden. Onderzoekers bekeken wat er gebeurde met de creativiteit van 38 deelnemers die een microdosis psilocybine innamen. De deelnemers werden gevraagd twee soorten taken uit te voeren waarbij creativiteit een rol speelt: associatief, divergent denken, zoals bij een brainstorm, of nieuwe manieren verzinnen om een bepaald voorwerp te gebruiken.

De resultaten? De deelnemers scoorden hoger na het nemen van de microdosis. Op het gebied van een verbeterd humeur werd geen effect waargenomen. ‘De uitzondering was sociale waarneming, dus: hoe goed kun je emoties herkennen op iemands gezicht? Daar werden deelnemers na gebruik van psilocybine beter in,’ meldt ELLE.nl.

Goed om te weten: bij dit onderzoek was er geen controlegroep zónder microdosis. Een onderzoek volgde waarbij er wel een placebogroep werd gebruikt, en ook zij scoorden beter op de tests na het nemen van de placebo. ‘Maar of dat betekent dat het allemaal nep is? Het doet de bevindingen van het onderzoek niet teniet. Of het nu komt door een chemisch proces, of door een link die wordt gelegd in je hoofd: de pil werkte zoals je verwachtte, je bent objectief beter geworden in wat er van je werd gevraagd,’ meldt een onderzoeker aan ELLE.nl.

Nieuwe verbindingen in de hersenen

Aan de andere kant hebben onderzoekers in Californië aangetoond dat de stoffen in truffels en paddo’s in staat zijn delen van de hersenen opnieuw in te stellen op een manier die veel verder gaat dan de effecten van medicijnen. Uit hersenscans van mensen die stoffen als psilocybine gebruikten bleken delen van de hersenen die normaal geen informatie uitwisselen met elkaar, plots met elkaar te communiceren.

Nu ja, enerzijds genoeg onderzoek en anderzijds nog lang niet genoeg onderzoek, wat mij betreft. Mijn interesse is in elk geval gewekt.

Mijn ervaring

Na het nemen van de eerste microdosis tik ik bovenstaand stuk zonder pauze, in luttele minuten. Ook begint mijn hart naar mijn idee wat harder te kloppen. En na twee uur word ik zo misselijk als, nou ja, die groene emoji op WhatsApp, zeg maar. Ik weet even niet zo goed waar ik het zoeken moet, twijfel om boven de wc te gaan hangen of gewoon door te gaan met werken. Doorwerken wordt de keuze en ik adem een uur door de misselijkheid heen. Prettig? Nope. Maar dat had je vast al door.

De misselijkheid trekt op een gegeven moment weg, en ik besluit door te werken tot 21u in de avond. Op die manier kan ik de dag erop langer genieten van het mooie weer. En dat lukt me zonder moeite. Mijn focus is enorm en ik tik onvermoeibaar door. Iets wat me normaal gesproken echt niet lukt. Maar geheel foutloos gaat dat niet – hier en daar sluipt er een spelfout in, voornamelijk als ik tussendoor een vriendin WhatsApp – gelukkig – en ik vraag me af of dat mijn brein is dat toch een beetje vermoeid is van dat lange doorwerken. De focus mag dan aanwezig zijn, superscherp ben ik na flink wat uren doorwerken niet meer.

De tweede dosis – een aantal dagen later – valt wat beter. Ik denk na over de ‘nieuwe verbindingen’ die mogelijk gelegd worden in mijn hersenen en hoe ik dit zou kunnen merken, en werk weer moeiteloos door tot 21u in de avond.

Wel vraag ik me af of ik de focus ‘leen’. Net als met koffie en de welbekende dip die mensen ervaren als er plots even geen koffie is, vraag ik mag af of het met psilocybine ook zo werkt. En ik in feite dus focus leen van de dag erna. De dag erna is het 32 graden en fiets ik 45 minuten naar het strand. Bekaf ben ik. Door de hitte? Vast. Door de fietsrit van 45 minuten met zweet op mijn rug? Vast. En door het gebruik van de psilocybine? Geen idee.

Eindoordeel

Mijn eindoordeel? Als je flink moet doorwerken en even niet veel focus hebt, dan werkt de microdosis psilocybine naar mijn idee fantastisch. Wel is er dus een kans dat je misselijk wordt, wat dan weer minder in je focus-voordeel werkt.

Toch zal ik mijn groene thee in de ochtend niet vervangen door psilocybine. Maar uitsluiten dat ik in de toekomst nog eens zo’n microdosis naar binnen werk, dat doe ik niet. Want interessant vind ik het nog steeds. En dan met name de nieuwe patronen in de hersenen. En wat dit op langere termijn doet. Ik hoop vooral de wetenschap nog dieper in dit onderwerp duikt en er meer informatie beschikbaar komt. To be continued dus!

Bron: Womens Health